W dniu 11 kwietnia 2019 r. w Warszawie, w senackiej sali im. Augusta Chełkowskiego odbyło się wspólne spotkanie Parlamentarnego Zespołu ds. Rozwoju Dróg Wodnych i Zespołu ds. rewitalizacji Międzynarodowej Drogi Wodnej E70. Głównym tematem była dyskusja na temat możliwości przywrócenia żeglugi turystyczno – towarowej na polskim odcinku Międzynarodowej Drogi Wodnej E70.
Gospodarzem spotkania był Senator RP Jerzy Wcisła, przewodniczący Parlamentarnego Zespołu ds. Rozwoju Dróg Wodnych. Wicemarszałek Województwa Pomorskiego, koordynującego prace Zespołu ds. MDW E70 – Ryszard Świlski omówił efekty kilkuletniej współpracy sygnatariuszy porozumień MDW E70. Debatę poprowadził prezydent „Pracodawców Pomorza” Zbigniew Canowiecki. Do dyskusji zostali zaproszeni Monika Niemiec-Butryn – Dyrektor Departamentu Żeglugi Śródlądowej Ministerstwa Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej, Zbigniew Siemoniuk – przedstawiciel Państwowego Gospodarstwa Wodnego Polskie Wody, Sławomir Napierała – Prezes Związku Miast i Gmin Nadnoteckich, Burmistrz Nakła nad Notecią, Stanisław Wroński – Pełnomocnik Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego ds. Dróg Wodnych, Andrzej Klimek – Wiceprezes OT LOGISTICS, Dyrektor Dywizji Żeglugi Śródlądowej oraz Tomasz Milewski – armator barek turystycznych, właściciel firmy czarterowej Żegluga na Warcie. Prelegenci omówili szereg zagadnień dotyczących MDW E70, w tym stan infrastruktury w/w drogi, rozwój turystyki wodnej, kwestie nawigacji i bezpieczeństwa.
Wskazano wyzwania, jakie stoją przed służbami odpowiedzialnymi za rozwój i utrzymanie w/w drogi wodnej. Ponadto podzielili się swoimi doświadczeniami w zakresie żeglugi śródlądowej i jej rozwoju w wymiarze gospodarczym, strategicznym oraz planistycznym.
Wnioski, jakie płyną z dyskusji to konieczność dołożenia wszelkich starań w celu zapewnienia możliwości przepływania jednostek turystycznych na polskim odcinku MDW E70. W tym celu na bieżąco muszą być wykonywane prace w zakresie pogłębiania, tak, aby utrzymać wodę na poziomie 1,6 m. Ponadto niezbędne jest oczyszczanie rzek z zarośli, wzmacnianie nabrzeży oraz utrzymywanie oznakowania nawigacyjnego. Kluczowa jest również kwestia prowadzenia remontów śluz, zwłaszcza na docinku Odra – Wisła, w taki sposób, aby umożliwiały żeglugę przez cały wiosenno-letnio-jesienny sezon. Systematyczne działania w tym zakresie umożliwią rozwój ruchu turystycznego, który jednocześnie powinien wpłynąć na rozwój infrastruktury nadwodnej (porty, przystanie, nabrzeża). Efektem końcowym ma być podniesienie komfortu żeglugi dla turystów, zachęta dla inwestorów do tworzenia przedsiębiorstw (rejsy, stocznie, restauracje, hotele), impuls dla samorządów do większego inwestowania w zagospodarowanie terenów bezpośrednio przyległych do rzek (deptaki, ścieżki do uprawiania sportu, aktywności fizycznej i rekreacji).
Zespół ds. rewitalizacji Międzynarodowej Drogi Wodnej E70 podjął się starań, aby wspólnie z Ministerstwem Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej opracować Studium przebiegu MDW E70 na odcinku Odra-Wisła. Koncepcja ma wskazać nowy przebiegu drogi wodnej E70. Zakłada budowę szlaku transportowego IV lub nawet V klasy, umożliwiającego żeglugę jednostek handlowych o ładowności, co najmniej 2 500 ton. Obecnie osiągnięcie tych parametrów jest niemożliwe (szczególnie na odcinku Odra – Wisła biegnącym Wartą, Notecią, Kanałem Bydgoskim i Brdą) z przyczyn środowiskowych i ochrony konserwatorskiej śluz.
W związku z brakiem w krótkim horyzoncie czasowym możliwości dostosowania polskiego odcinka Międzynarodowej Drogi Wodnej E70 do IV klasy, w dążeniu do rozwoju turystyki wodnej i zwiększenia możliwości żeglugowych dla barek, zdaniem uczestników spotkania zasadne byłoby doprowadzenie w/w drogi do II klasy. Szczególnie dotyczy to istniejącego połączenia Odra – Wisła, gdzie rzeka Noteć skanalizowana o długości 136 km posiada obecnie Ib klasę żeglugową. Z kolei parametry żeglugowe dalszego przebiegu północnego odcinka MDW E70 biegnącego Wisłą, Nogatem i Szkarpawą, powinny być na bieżąco utrzymywane zgodnie z przyjętą klasyfikacją dróg wodnych w Polsce. Natomiast w dłuższej perspektywie należy dążyć, aby dolna Wisła i jej odcinki ujściowe zostały dostosowane, co najmniej do IV klasy żeglugowej, gwarantującej międzynarodowe znacznie dla tej drogi wodnej, zaś dla połączenia Odra – Wisła należałoby wyznaczyć nowy jej przebieg.