1. Konwencja AGN – w języku angielskim – Podpisany 19 stycznia 1996 roku w Genewie Europejskie porozumienie dot. głównych śródlądowych szlaków wodnych o znaczeniu międzynarodowym (AGN) to podstawowy dokument, wskazujący na kierunki rozwoju sieci dróg wodnych śródlądowych w Europie, którego celem jest: wprowadzenie ram prawnych, które ustalą skoordynowany plan dla rozwoju i budowy sieci śródlądowych dróg wodnych o międzynarodowym znaczeniu, opartej o uzgodnione parametry infrastrukturalne i eksploatacyjną. Sieć ujęta w Konwencji AGN podzielona jest na dziewięć głównych wodnych ciągów transportowych o długości ponad 27 tys. km i łączy porty 37 krajów europejskich między sobą.(Organizacja Narodów Zjednoczonych, r. 1996, s. 90).
2. Biała księga. Europejska polityka transportowa w horyzoncie do 2010 r.: czas wyborów. – Agenda działań na rzecz transportu europejskiego do 2010 roku. Bardzo ważny dokument z perspektywy rozwoju transportu śródlądowego, gdyż opracowanie wskazuje na ogromne koszty nierównowagi form transportowych i groźbę zahamowania rozwoju gospodarczego w Europie, jeśli nie podejmie się działań na rzecz równoważenia transportu, poprzez wprowadzanie form intermodalnych i stymulowania rozwoju przewozów drogami wodnymi (Komisja Wspólnot Europejskich Bruksela r. 2001, s. 100).
3. Komunikat Komisji w Sprawie promocji Żeglugi śródlądowej „NAIADES” – Zintegrowany Europejski Program Działania na Rzecz Żeglugi Śródlądowej. – W 2006 roku Komisja Wspólnot Europejskich przyjęła Program NAIDES, który skupia się na pięciu uzależnionych od siebie, strategicznych obszarach polityki w zakresie żeglugi śródlądowej, które obejmują: rynek, flotę, zatrudnienie i kwalifikacje, wizerunek oraz infrastrukturę . Wskazuje działania na lata 2006-13. Można je podzielić na środki o charakterze legislacyjnym, środki koordynujące oraz środki wspierania (Komisja Wspólnot Europejskich Bruksela r. 2006, s. 17).
4. Komunikat Komisji Wspólnot Europejskich. Utrzymać Europę w ruchu. Zrównoważone mobilność dla naszego kontynentu. Przegląd średniookresowy Białej Księgi Komisji Europejskiej dotyczącej transportu z 2001 r. – Komunikat potwierdza aktualność Białej Księgi z 2001 roku, wskazując, że ma ona bardziej długofalowy charakter niż do 2010 roku, i jest zbieżna z celami Agendy lizbońskiej na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia. Wskazuje, że w związku z rozszerzeniem Unii Europejskiej do 25 członków, należy zaktualizować dokument z 2001 r. Komunikat stwierdza, że rynek wewnętrzny Unii Europejskiej oczekuje , że w przyszłości wprowadzanie założeń z Białej Księgi będzie korzystne dla transportu kolejowego i wodnego, które staną się bardziej konkurencyjne, szczególnie na dłuższych trasach (Komisja Wspólnot Europejskich Bruksela, r. 2006, s. 34).
5. Wykaz wspólnotowych wodnych dróg śródlądowych. – Usystematyzowany wykaz europejskich dróg wodnych, z podziałem na cztery regiony europejskie i poszczególne państwa, ze wskazaniem jaki odcinek ma znaczenie żeglugowe (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 303 E/168, r. 2006, s. 21).
6. Biała księga transportu. Plan utworzenia jednolitego europejskiego obszaru transportu. Dążenie do osiągnięcia konkurencyjnego i zasobooszczędnego systemu transportu. – W 2011 roku została przyjęta kolejna Biała Księga dotycząca polityki transportowej UE. Dokument jest próbą nakreślenia ram strategii działań dla niemalże całego kontynentu europejskiego i jego 500 mln obywateli w perspektywie do 2050 roku. Zaleca zmniejszenie energochłonności transportu, przeniesienie przewozów na odległości powyżej 300 km na kolej, wzmocnienie bazy multimodalnej i stosowanie inteligentnych form zarządzania oraz pozyskiwanie czystej energii dla transportu. Multimodalność – gł. koleje i żegluga śródlądowa – powinna wyprzeć z dróg kołowych co najmniej 50% przewozów kołowych na odległości większe niż 300 km (Rada Unii Europejskiej, Bruksela; r. 2011; s. 35).
