Prawobrzeżny i zarazem najdłuższy dopływ Odry. Liczy 808 km długości i jest drugą po Wiśle, najdłuższą rzeką, płynąca w całości w granicach kraju. Przed Poznaniem rzeka przepływa przez najstarszy w Polsce, chroniony obszar polodowcowy – Wielkopolski Park Narodowy.
Cześć odcinka żeglownego Warty jest jednocześnie najdłuższym odcinkiem Wielkiej Pętli Wielkopolski i stanowi niewykorzystaną do tej pory arterię transportową, która może połączyć Poznań z pozostałymi miejscowościami Wielkopolski i polskimi portami morskimi. Warta nie posiada żadnych śluz, a hydroelektrownia z zaporą i zbiornikiem retencyjnym w Jeziorsku jest głównym urządzeniem hydrotechnicznym, wpływającym na regulację jej poziomu.
Dla właściwej gospodarki wodnej na tym skomplikowanym pod względem hydrologicznym terenie wybudowane zostały liczne przepompownie; m. in. w Słońsku, Kłopotowie czy Kostrzynie Warnikach. Znane jest w dolinie dolnej Warty zjawisko tzw. cofki, występujące na wezbranych wodach Odry i Warty. Wody rzeki przelewają się przez wały brzegowe do przygotowanego w tym celu zbiornika retencyjnego. Średni spadek Warty na całej długości wynosi 0,45 promila, a na ostatnich 68 km zaledwie 0,13 promila, czyli 13 cm na km.
Odcinek Warty od ujścia Noteci do ujścia Warty do Odry (stanowiący fragment MDW E70) zaliczany jest do II klasy dróg żeglownych. Długość tego odcinka to 68,2 km. Oba brzegi rzeki zabudowane są na całym odcinku ostrogami, wchodzącymi na odległość ok. 20-25 m w koryto rzeki. Często są one uszkodzone lub zniszczone i z tego powodu niewidoczne, bo pokryte wodą. Nieznajomość zabudowy regulacyjnej wielokrotnie powoduje Najechanie na ostrogę może spowodować uszkodzenie łodzi.
Głębokość i szerokość. Głębokości tranzytowe na Warcie dla ruchu dwustronnego wynoszą, przy średnich stanach wód, około 1,5 m. Bieżąca informacja o stanie wody podawana jest na tablicy informacyjnej w śluzie nr 22 Krzyż, na 176,2 km oraz w Kostrzynie na 4 km Warty PB, przed budynkiem RZGW. Bieżąca informacja jest również podana na tablicy informacyjnej w Santoku km 67,7 PB, gdzie zawarte są głębokości tranzytowe w kierunkach na Krzyż, Poznań i Kostrzyn nad Odrą. Stany wód można również sprawdzić samemu na wodowskazach: km 3,65 PB w Kostrzynie, km 28,5 PB w Świerkocinie oraz km 57,5 LB w Gorzowie Wielkopolskim. Występują duże wahania stanu wody, wynoszące: dobowo do 1 metra, rocznie nawet do 4 metrów.
Szerokość koryta rzeki dochodzi do 90 m, jednakże szerokość samego szlaku waha się od 50 do 70 m. Dodatkowo, ograniczona jest ostrogami (często rozmytymi). Na całym odcinku występują również pływające znaki granic szlaku żeglownego w postaci czerwonych walców na PB lub zielonych stożków na LB.
Linie wysokiego napięcia, mosty i promy. Warta na odcinku Santok-Kostrzyn, ze względu na napowietrzne linie średniego i wysokiego napięcia, nie przysparza żadnych trudności nawigacyjnych. Najniższy most, to most drogowy w Kostrzynie na 2,45 km Warty ma prześwicie przy WWŻ (najwyższej wodzie żeglownej) wynoszący 3,9 m.
Promy. Na interesującym nas odcinku Warty napotkamy dwa promy. Pierwszy znajduje się w Santoku na 67,7 km, drugi zaś łączy miejscowości Witnica i Kłopotowo na km 22,3.
Roślinność. Płynąc Wartą nie napotkamy na trudności żeglugowe związane z roślinnością wodną.
Cumowanie. Piaszczyste i zazielenione brzegi Warty zachęcają do postoju, jednakże rozmyte i często niewidoczne ostrogi, mogą w sposób skuteczny nam to uniemożliwić. Należy więc korzystać z występujących na tym odcinku – zwłaszcza w Gorzowie Wlkp. – klubowych przystani jachtowych, małych marin czy nabrzeży załadunkowych. Gospodarze są zawsze gościnni i za drobną opłatą udostępniają media, a nawet popilnują jednostki.
