Na polskim odcinku MDW E 70 Zalew Wiślany i rzeka Elbląg do Portu Morskiego w Elblągu traktowane są jako morskie wody śródlądowe.
Oznakowanie nawigacyjne Zalewu Wiślanego. Na Zalewie Wiślanym stosuje się oznakowanie wodne, zgodne z międzynarodowym morskim systemem oznakowania nawigacyjnego – IALA – A, m.in. światła nawigacyjne (stawy), boje wyznaczające tory wodne (pławy) czy nabieżniki, które wyznaczają bezpieczne podejście do portu.
Latarnia Morska w Krynicy Morskiej. Najdalej na wschód wysunięta latarnia morska w kraju. Położenie geograficzne: 54°23’07,2″ N 19°27’03,6″ E. Wysokość wieży: 26,5 m. Wysokość światła: 53, m n.p.m. Zasięg światła: 18 Mm (33,336 km), Charakterystyka światła: Blaskowe grupowe: blask: 2 s, przerwa: 2 s, blask: 2 s, przerwa: 6 s, okres: 12 s. Administrowana przez Urząd Morski w Gdyni. Światło i sylweta latarni widoczne są z otwartego morza, jak i Zalewu Wiślanego.
Stawy. Stałe budowle – światła nawigacyjne na kratowych wieżach, umieszczone na trwałej podstawie, na kamiennych wyspach. Część z nich wyznacza tor wodny Zalewu Wiślanego.
Pławy kardynalne. Z kombinacją koloru żółtego i czarnego oraz czarnymi stożkami ustawionymi odpowiednio do regionu, w którym ograniczają żeglugę. Wyznaczają skrajne punkty płycizn i mielizn oraz innych miejsc niebezpiecznych. Pława oznaczająca zachodni skraj niebezpieczeństwa to „Francuzka” z dwoma stożkami skierowanymi ostrzami ku sobie, wschodni skraj oznacza „Rosjanka” ze stożkami skierowanymi ostrzami do góry i do dołu, północny skraj niebezpieczeństwa oznacza „Eskimoska” z dwoma stożkami skierowanymi ostrzami w górę, a południowy oznacza pława „Murzynka” z oboma stożkami w dół. Czasami pława nie ma stożków, a tylko samą żerdź, pomalowaną na żółto i czarno. Świecenie takich pław pasuje do układu godzin na tarczy zegara.
Pławy oznakowania bocznego. Pławy zielone i czerwone wyznaczają skraje toru wodnego i torów podejściowych. Często są ustawiane parami i wtedy nazywane są „bramkami”. Kierunek toru podejściowego skierowany jest ku portowi, a więc pławy czerwone (żerdziowe lub cylindryczne) stoją po lewej stronie toru wodnego, a pławy zielone (żerdziowe lub stożkowe) po prawej. Białoczerwone i zielono-czerwone pławy wyznaczają granicę państwową.
Nabieżniki. Wyznaczają podejście do portu. W dzień są to trójkąty, prostokąty lub romby (białe lub czerwone), umieszczone na specjalnych, kratownicowych wieżach, na głowicach falochronów, pirsach pasażerskich lub w innych widocznych z daleka miejscach. W nocy nabieżniki świecą. Często nabieżniki są dwa – przedni i tylny. Należy płynąć tak, aby oba sygnały doprowadzić do koincydencji. Sygnał przedni jest zamocowany niżej.
Oznakowanie nawigacyjne Zatoki Elbląskiej. Zachodnią częścią Zatoki Elbląskiej przebiega tor wodny. Od strony Zalewu Wiślanego najpierw mijamy Prawą Główkę Wejściową (PGW) na kratowej, zielonej wieży o granitowej podstawie (światło błyskowe grupowe – 2 błyski w grupie – zielone, o okresie 6 sekund) oznaczonej na mapie, jako Fl (2) G 6 s. PGW tworzy z pławą 10/ELB bramkę toru wodnego. 10/ELB to czerwona pława drążkowa świetlna, z czerwonym walcem, oznaczającym lewą stronę toru wodnego. Świeci analogicznie jak PBW, tyle że światłem czerwonym (Fl (2) R 6 s). Następnie, skraj lewej strony toru wodnego wyznaczają czerwone pławy drążkowe oznakowania bocznego, w kształcie walców: 12/ELB, 14/ELB, 16 ELB (zamiast pław drążkowych mogą być także wystawione zamiennie zwykłe boje, o kształcie czerwonych walców, podobne do typowych śródlądowych). Następnie mijamy Lewą Główkę Wejściową (LGW) – kratową, czerwoną wieżę na granitowej podstawie, z odbojnicą i urządzeniami cumowniczymi, umożliwiającą awaryjne przycumowanie. Świeci światłem błyskowym, czerwonym, o okresie dwóch sekund (Fl R 2 s). Płynąc dalej wpłyniemy na rzekę Elbląg, którą dopłyniemy do Elbląga.
