Międzynarodowa Droga Wodna E70 na terenie Polski przebiega przez 6 województw (zachodniopomorskie, lubuskie, wielkopolskie, kujawsko-pomorskie, pomorskie, warmińsko – mazurskie).
Drogi wodne wchodzące w skład MDW E70 zarządzane są przez dwa Urzędy Żeglugi Śródlądowej (w Szczecinie i w Bydgoszczy) oraz administrowane przez trzy Regionalne Zarządy Gospodarki Wodnej (w Szczecinie, Poznaniu i w Gdańsku) oraz przez Urząd Morski w Gdyni.
Polski odcinek Międzynarodowej Drogi Wodnej E 70 składa się z następujących części:
- Odra (Odra dolna)
- Warta (Warta dolna swobodnie płynąca)
- Noteć (Noteć dolna swobodnie płynąca i Noteć dolna skanalizowana)
- Kanał Bydgoski
- Brda (skanalizowany odcinek ujściowy)
- Wisła dolna (od ujścia Brdy do Nogatu)
- Nogat
- Kanał Jagielloński
- Rzeka Elbląg
- Zalew Wiślany
- Wisła (odcinek ujściowy)
- Motława
- Szkarpawa
W 2023 roku oddano do użytku Kanał przez Mierzeję – jedyną drogę wodną łączącą bezpośrednio Zalew Wiślany i Port Morski w Elblągu z Morzem Bałtyckim.
Do MDW E70 zaliczany jest odcinek Dolnej Odry od 617,6 km (Kostrzyn nad Odrą – ujście rzeki Warty) do 667,2 km (Hohensaaten – połączenia Odry z kanałem Odra-Hawela) o długości 49,6 km.
Prawobrzeżny i zarazem najdłuższy dopływ Odry. Liczy 808 km długości i jest drugą po Wiśle, najdłuższą rzeką, płynąca w całości w granicach kraju. Przed Poznaniem rzeka przepływa przez najstarszy w Polsce, chroniony obszar polodowcowy – Wielkopolski Park Narodowy.
Noteć stanowi największy dopływ Warty, jej długość wynosi 361 km. Noteć dzieli się na dwa podstawowe odcinki: Noteć Górną – od źródeł do Nakła nad Notecią – o długości 174 km i Noteć Dolną, stanowiącą fragment MDW E70, ciągnącą się od Nakła do ujścia do Warty, o długości 187 km. Dolna Noteć, w obecnym kształcie, została skanalizowana w latach 1906-1914.
Kanał Bydgoski to najstarszy w Polsce działający kanał żeglowny, wpisany do rejestru zabytków w 2005 r. Obszar, przez który przebiega, już w XV w. służył jako połączenie handlowe z zachodem Europy. W przeszłości, płynące Notecią i Brdą galary, szkuty i dubasy wciągano na koła i przetaczano z jednej rzeki do drugiej.
Brda to lewobrzeżny dopływ Wisły. Wypływa z Jeziora Smołowego w okolicach Miastka, 238 km od ujścia w Bydgoszczy. Podzielić ją można na dwa odcinki. Pierwszy, niezaliczany do śródlądowych dróg wodnych – od 238 km do 14,8 km – stwarza idealne warunki do uprawiania turystyki wodnej, np. kajakarstwa. Drugi, skanalizowany odcinek – od km 14,8 do Brdyujścia – przebiega przez Bydgoszcz i zaliczany jest do żeglownych dróg wodnych II klasy.
Wisła to najdłuższa rzeka Polski i jednocześnie najdłuższa rzeka wpływająca do Bałtyku. Liczy 1.047 km, a jej dorzecze zajmuje ponad połowę powierzchni Polski. Nazywana jest Królową Polskich Rzek – również ze względu na ogromną rolę jaką odegrała w historii naszego kraju. Nad jej brzegami toczyły się burzliwe losy narodu polskiego.
Nogat to wschodnia odnoga ujściowa Wisły. Rzeka liczy 62 km długości. Swój bieg rozpoczyna na 886,6 km królowej polskich rzek i uchodzi do Zalewu Wiślanego tworząc niewielką deltę. Szerokość rzeki oscyluje w przedziale od 80 do 200 m, jednakże szlak żeglowny liczy około 30 m. Powolny nurt i dzika żuławska przyroda, zachęcają do spływu coraz liczniejsze grupy kajakarzy.
Kanał Jagielloński jest drogą wodną II klasy. Ma 5,8 km długości i łączy Nogat z rzeką Elbląg, w pobliżu miejscowości Kępki. Jeden z najstarszych kanałów w Polsce, zbudowany w latach 1494–1495 jako Kanał Krafuski. Jego powstanie pozwoliło na połączenie Elbląga z Nogatem i Gdańskiem, co przyczyniło się do gospodarczego rozwoju miasta i regionu.
Rzeka Elbląg wypływa z jeziora Druzno i przepływa przez Żuławy Elbląskie, aby znaleźć ujście w Zalewie Wiślanym. Jej długość wynosi około 15 km, choć w literaturze można znaleźć inne dane (od 14,5 km do 17,7 km). Początkowy bieg rzeki rozpoczyna się od jeziora Druzno.
Zalew Wiślany ma charakter morskich wód wewnętrznych. Występuje tu morskie oznakowanie nawigacyjne i zarządza nim administracja Urzędu Morskiego. Zalew to duży akwen o powierzchni 838 km2, z czego 328 km2 (40%) leży po stronie polskiej, a pozostała część – zwana Zalew Kaliningradzki – po stronie rosyjskiej. Jest to drugi największy zbiornik wodny na południowym brzegu Bałtyku.
Martwa Wisła to dawne główne ramię ujściowe Wisły. Stało się „martwe”, po powstaniu Przekopu Wisły w Świbnie i odcięciu od głównego ujścia śluzami w Przegalinie i Pleniewie. Wisła Śmiała powstała zimą 1840 r., wskutek przerwania pasa wydm nadmorskich przez spiętrzone lodem wody. Aż do wykopania Przekopu Wisły w 1895 r. miejsce to było głównym ujściem Wisły do morza.
Motława to rzeka płynąca przez Żuławy Gdańskie i uchodząca do Martwej Wisły przy Polskim Haku. Odcinek Polski Hak – Most Zielony to wewnętrzne wody morskie, zaś od Mostu Zielonego do przystani Żabi Kruk rzeka jest uznana za szlak żeglowny, zgodnie z nowym rozporządzeniem Rady Ministrów z 26 czerwca 2019 roku w sprawie śródlądowych dróg wodnych.
Szkarpawa, to płynące na wschód, jedno z ramion ujściowych Wisły (931 km), które pozwala dopłynąć drogą śródlądową z Gdańska do Elbląga. Obecnie oddzielona od Wisły śluzą Gdańska Głowa. Ma długość 25,4 km i uchodzi do Zalewu Wiślanego dwiema odnogami. Na 15,3 km rozpoczyna się Wisła Królewiecka, która płynie na północ od głównego nurtu Szkarpawy.
Współczesna historia drogi wodnej łączącej Zalew Wiślany z Morzem Bałtyckim (Zatoka Gdańska) rozpoczęła się od opracowania w 1996 roku koncepcji budowy kanału przez zespół prof. Tadeusza Jednorała na zlecenie Komitetu Badań Naukowych, jako ważnego elementu aktywizacji regionu elbląskiego.